Boşluk

Dünya dönmeye devam ediyor ancak ben öylece kalakalmış durumdayım. Akreple yelkovanın ahengi bozulmuş gibi; biri bir yana, diğeri başka bir yana gidiyor. Aynı istikamete gitmeyen mekanikle aynı zaman diliminde dönüp duruyorum. Gönlüm sana ilerlemek istiyor, ama yokluğun beni geri çekiyor. Oysa senin yoldaşım olmanı o kadar çok istiyorum ki. Hayat yolunda birlikte akıp gitmeyi hayal ediyorum. Sana olan özlemim, içimde derin bir yara açıyor. Yokluğunun ruhumda bıraktığı boşluğu hiçbir şey dolduramıyor. Hayatın normal akışına dönmesine çok ihtiyacım var; beynim yanıyor, kalbim kaynıyor, bedenim dumanlar saçıyor. Ruhum acıyor. Her gün seninle geçirdiğim zamanları düşünüyorum ve bu anılar, beni hayata bağlayan tek şey oluyor. Ama yine de, seni yanımda hissetmediğim her an, derin bir boşlukla yüzleşiyorum. Sadece seninle birlikte olabilmenin hayalini kuruyorum ve bu hayal, bana güç veriyor. Birlikteliğimizin normal akışına dönmesi için içimde büyük bir özlem var. Kalbim seninle atıyor ve seninle birlikte olmak, bana huzur ve mutluluk veriyor. Seninle yeniden bir araya gelmek, içimdeki tüm bu yanıp tutuşan duyguları sakinleştirecek ve ruhuma huzur verecek. Sana çok ihtiyacım var. Seninle birlikte olmanın, hayatımın eksik parçasını tamamlayacağını biliyorum. Bu özlem, içimde bir fırtına gibi esiyor ve seninle birlikte olabilmek için her şeyi yapmaya hazırım. Sana olan sevgim ve özlemim, beni hayata bağlayan en büyük duygu. Seni seviyorum ve sana kavuşmayı dört gözle bekliyorum. Ruhumun derinliklerindeki bu acıyı dindirecek tek şey, seninle yeniden bir araya gelmek. Kaldığımız yerden daha güçlü olarak devam etmek. Bir heyelan altında kalmış gibi hissediyorum. Ne güzel gidiyordum sana doğru.  Nefes alamıyorum. Yaşama sebebimsin. Kimi zaman aklımı oynatıyorum bu durumda olmaktan. Kimi zaman ise senin bana gelip ellerimi tutup bu durumdan kurtaracağını umuyorum ve bu umutla tutunuyorum yaşamaya. Yokluğun dayanılmaz bir acı veriyor varlığıma. Varlığım, varlığını arıyor. Çok acı çekiyorum