Arayış

Neyi arıyoruz?

Sanki bir şey arıyor gibiyiz öyle değil mi?

Bu yuvarlak dünyanın etrafı boyunca dönüp dolaşıp (bazen kendi etrafımızda bir kısır döngüye girip) bize bul diye talimat verilen bir şeyi arıyor gibiyiz. İronik olansa ne aradığımızı bilmiyor olmamız…

Etrafımızla sürekli etkileşim içindeyiz. Her an olaylar cereyan etmekte ve tarihe bir kayıt girmekteyiz. Hiç düşündünüz mü insanın yaratımı olan her şeyin doğanın bir kopyası olduğu gerçeğini? Ki zaten teknoloji denen şey doğayı kopyalayarak ilerliyor… Fabrikalardaki üretim bantları doğanın insan üretimine yansımasının çok güzel bir örneği. Hammadde üretime girer ve finalde faydalı, fonksiyonel bir ürüne dönüşür. Tüm süreç otomatik işler ve bu sayede tüm ürünler birbirinin aynısı olur.

İşte insan ve kendi yarattığı kaderi de böyle bir üretim bandının ürünü.

Big bangden bu yana muazzam bir üretim zinciri başladı ve süregidiyor. Başlangıçta sadece saf enerji varken enerji ışık ve ısıya dönüştü. Ardından soğuma ve katılaşma evreleri başladı ve tek başına fonksiyonel olmayan saf enerji, üretim prosesleri sonucunda giderek maddeye dönüşmeye başladı. Aynı günümüzde tek bir fabrika ve tek bir üretim bandı olmaması gibi bir sürü üretim bandı gelişmeye başladı evrende. Yeni yıldızları üreten süreçler, yıldızlardan karadelikleri üreten üretim bantları ve canlılığı üreten sistem…

Dünya kuşkusuz bir fabrikaydı ama bir fabrikanın içinde bile birden fazla, farklı amaçlar için hazırlanmış üretim bantları olabiliyor. Dünyanın üretim bandı canlılığı üretmeye başladı. Canlılık kendi içinde bölünerek farklı departmanlara ayrıldı. Zaman içinde insan denen mahlukata kadar bu üretim devam etti. İnsan üretim bandı da kendi içinde departmanlara ayrılıyor. Bunlardan biri de insanların yarattığı olaylar ve durumlar.

Bir insanın doğması olayını yaratan bir üretim bandı var. Anne ve babanız tanışıyor ve tam da o gün, o saatte sevişmeye karar verip sizi meydana getirecek yumurta ve sperm kombinasyonunu yani hammaddeyi üretim bandına sokuyorlar. Bu öyle bir hammadde ki ezoterizmle ilgilenenlerin aşina olacağı homunculus’un üretim sürecinden geçer ve başka bir sürü üretim bandına sebep olacak insanı meydana getirir.

Dedik ya… Üretim bandının olayı çıktılarının aynı olmasıdır. Dünya fabrikasında belirli bir amaç için üretilen ve dünyaya salınan insanların birbirinden farklı olduğuna bakmayın… Envai çeşit üretim bandı var. O nedenle her insan birbirinden farklı. Ama bazen çok seyrek de olsa birbirinden farklı gibi görünen, farklı yerlerde yaşayan iki insan aynı üretim süreçlerinden geçmiş olabilir.

Çok seyrek de olsa başınıza gelmiştir. Sizinle aynı kaderi yaşayan, aynı olaylara maruz kalan, aynı bölümü okuyan ama aslında başka bölüm okumak isteyen –ki o okumak istediği bölüm de sizin okumak istediğiniz bölümle aynı olan… Örnekler çoğaltılabilir. Buna ben paralel hayat adını veriyorum. Aynı amacı gerçekleştirmek için benzer üretim sürecinden geçerek benzer olayları yaşayan insanlar var. Bunun sonucunda meydana gelen karakterleri ve “aradıkları şey” aynı olabiliyor. Özde hepimiz aynı şeyi arıyoruz ama onca “farklı” karakter tipinin sebebi, evrenin (tanrının?) sonuca gidebilecek tüm yolları denemek istemesinden kaynaklı. Bu tür bir karşılaşma yani paralel hayatınızı yaşayan biriyle karşılaşma ilginç olabilir. Paralel hayatınız hali hazırda da sizle aynı şeyleri yaşıyor ve aynı açmazlarda aynı kararsızlıklarda olabilir. Kısa bir çarpışmadır genelde çünkü size amacınızı hatırlatır. Aradığınız şeyi… Tıpkı “Veronique’nın İkili Yaşamı” filmindeki gibi.

Hayatın üretim bandında bir başka çarpışma da iki üretim bandının birbirini uzaktan etkilemesidir. Kendi hallerinde, bağımsız, birbirini tanımayan iki insan bazen birbirinden habersizce birbirlerini etkilemeye başlar. Biri üzülünce diğeri de anlamsızca üzülür. Tıpkı Kemal Sunal’ın filmindeki o meşhur sahne gibi…. Kendisini dahi haberinin olmadığı ikizine tokat atılınca kendisinin de canı acıyordu. Böyle bir eş zamanlılığın sebebinin aynı frekansları paylaşan ve benzer üretim süreçlerinden geçen birbirini tanımayan insanların, frekansları bir sonraki seviyeye geçerken, birbirlerini dolaylı yoldan etkilemesi olarak yorumluyorum. Belki de şu an çok coşkulusunuz ve hayatınız mükemmel ilerliyor. Farkındalık sahibisiniz ve “yükseliyorsunuz”. Sizinle aynı şeyi “arayan” aynı üretim bandından aynı amaçla çıkmış tanımadığınız biri de aksine çok mutsuz olmasına rağmen bir anda toparlanmaya başlıyor. (Kuantum Dolanıklık) Bunun genelde farkında olmayız ama bazen dışarıdan iki tarafı da gören bir göz bu iki insan arasındaki anlamlandıramadığı görünmez bağı ve etkileşimi görebilir.

Hayat fabrikasındaki son değineceğim şey ise üretim bantlarına müdahale eden sistem mühendisleri… Üretimin devamlı olabilmesi ve aksamaması için sistemin düzenli işlemesi gerek çünkü üretilen her bir birim “bir şeyi” arıyor ve bir amacı var. Sistemi oluşturan elemanlar insan denen mefhum olduğu için yani özgür iradeye sahip olduğu için bazen sistemden çıkmak ve bırakmak isteyebiliyorlar. Böyle zamanlarda üretim bandının devam etmesini sağlayan, benim bu örnekleme içerisinde sistem mühendisi adını verdiğim; teologların melek dediği; kimine göre “BİR” ama aslında bizzat kendimiz olan yardımcılar devreye girer. Bu öyle bir çarpışmadır ki, iki üretim bandı birbirini desteklemek için birbirine girer çünkü sistem mühendisi de kendi üretim bandında ilerlemektedir. Unutmayın… Hayat fabrikasında işçi, işveren ve ürün ayrımı yok. Her şey işçi, her şey üretim bandı, her şey ürün… Bu birleşme sonucunda üretmemiz gereken her ne ise vazgeçmeyip üretmeye devam ederiz. Tıpkı “Sonsuzluk Ormanı” filmindeki gibi… Sistem mühendisimiz kimi zaman paralel hayatımızdır, kimi zaman ruh ikizimiz bazen de ruh eşimiz. Ama amaç aynıdır: “Aramak”

Peki nedir bunca hengame? Neyi arıyoruz?

Sizce?

Yeni blog yazısı " Arayış " Zamanın Ötesi web sitesinde yayında.