Dur

Her gece gökyüzünde seni ararım,  İçimde sönmeyen bir sevda yüküm Limanım sen, fırtınalı denizlerde,  Ağır ağır süzülen bir gemi olurumLambası hiç sönmeyen bir umudu taşıyarak.   Yıllarca seni bekledim ben,  Hep bir umutla, derin özlemlerle,  Sen bir başkasına aittin oysa,  Bende hep sana...   Her adımımda, her nefesimde sen vardın,Şimdi geldin ya, hoş geldin.Gitme, kal burada,Sensiz dünya anlamsız, eksik, yalan. Koskoca dokuz yıl geçmiş,Ama sanki dokuz bin asır...Senden başka kimseyi kabul etmeyen bir yürek,Her zerresi seninle dolu bir varlık oldum. Ansızın geldin birden. Hoşgeldin!Döndün dünyama, baharı getirdin.Kalbimdeki kara bulutlar dağıldı,Ruhum huzuru buldu yeniden Gitme, ne olur gitme benden,Sen benim nefesimsin.Gitmek kelimesi bile ne kadar ağır, bilsen,Senden başka hiç kimseyi taşıyamıyor bu beden. Senden sonra diye kurduğum,  Bir hayal, bir cümle bile olmadı. Öyle ortasından yazıyorum kitabın,  Kimse girmesin aramıza, canlı hiçbir varlığın.   Tahammülüm yok  senden başkasına,Gitme, kahretme beni yeniden.Ölüme dahi yürüsen, sırtımda taşırım seni,Toz olurum ayaklarının altında,Başka bir muradım yok dünyada. Dur... Dinle beni!Söyleyeceklerim bitmedi daha,Milyonlarca yıl haykırmalıyım aşkımı,Senin olmadığın bir hayatta,Yaşamamalıyım. Yaşamaksın sen !