Adaletin Kaybolduğu Ekranlar

Bir toplumda adalet, bireylerin haklarının korunması ve toplumun düzeninin sağlanması açısından en temel ihtiyaçlardan biridir. Ancak, son yıllarda adaletin gerçek anlamından saparak televizyon ekranlarında tartışılan bir konu haline geldiği gözlemlenmektedir. Özellikle magazin programlarında aile içi meseleler, boşanma davaları, şiddet olayları ve suçla ilgili meseleler yer almakta, bu da adaletin yozlaşmasına ve popüler bir tartışma malzemesi olarak kullanılmasına yol açmaktadır. Adaletin televizyonda aranır hale gelmesi, o ülkede hukuki sistemin zayıfladığının ve toplumun adalete olan güveninin ciddi anlamda sarsıldığının açık bir göstergesidir.

 Adaletin Medyada Tüketilmesi

Adaletin medyada tüketilmesi, bir toplumun adalet arayışının sağlıklı kanallar yerine popüler kültüre kaymasının en önemli nedenlerinden biridir. Televizyon kanalları, özellikle reyting odaklı programlarda, hukuki süreçleri birer drama malzemesi olarak kullanarak ciddiyetini kaybettirir. Mahkemelerde çözülmesi gereken sorunlar, televizyon ekranlarında tüm çıplaklığıyla tartışılmakta ve bu durum toplumun adalet duygusunu derinden zedelemektedir. 

Bu noktada dikkat edilmesi gereken en önemli husus, hukukun ciddiyetini korumasıdır. Ancak televizyon programları, özellikle kadın ve magazin içeriklerinde adalet meselelerini gündeme getirerek, adaleti popüler bir tüketim malzemesi haline dönüştürmekte ve bu süreç, adaletin işlevini yitirmesine yol açmaktadır. 

 Nedenleri ve Sonuçları

Adaletin medya tarafından bu şekilde kullanılmasının pek çok nedeni vardır. Bunların başında basın özgürlüğünün suistimali gelmektedir. Basın özgürlüğü, demokrasinin temel taşlarından biridir. Ancak bu özgürlüğün adaleti zedeleyecek şekilde kullanılması, toplumsal düzeni sarsan bir sonuç doğurur. 

Bir diğer neden ise reyting kaygısıdır. Televizyon kanalları, reyting yarışında öne geçmek için her türlü içeriği kullanabilmektedir ve hukuki süreçler de bu yarışın bir parçası haline gelmiştir. Bu durum, mahkeme süreçlerinin ciddiyetini ortadan kaldırarak, adaletin ticari bir malzemeye dönüşmesine yol açar.

Hukuki süreçlerin şeffaflıktan uzaklaşmasıda bu durumun bir diğer önemli nedenidir. Mahkemelerde görülmesi gereken meseleler, medya üzerinden tartışıldığında, adaletin şeffaflığı zedelenir ve toplumda adaletin herkes için eşit olduğu inancı sarsılır. İnsanlar, medyada duydukları üzerinden bir kanaate vararak, hukukun işleyişine duydukları güveni kaybedebilirler.

Bu olumsuz gelişmelerin en önemli sonucu ise toplumda adalete olan güvenin sarsılmasıdır. Bir ülkede adaletin yozlaşması, toplumun hukuki sisteme olan saygısını ve güvenini azaltır. İnsanlar, gerçek adaletin televizyon ekranlarında değil, mahkeme salonlarında sağlanması gerektiğine inanmadıkça, toplumda kaos ve güvensizlik ortamı oluşur.

 Adaletin Magazinden Aranması: Toplumsal Çöküşün Habercisi

Adaletin televizyonda magazinleştirilmesi, aynı zamanda bir toplumun sosyal ve politik çöküşünün de işaretidir. Bir ülkede insanlar haklarını televizyon ekranlarında aramaya başladığında, o ülkede hukukun üstünlüğü ciddi bir tehdit altındadır. Televizyonlar aracılığıyla çözülen meseleler, toplumun daha fazla adaletsizliğe sürüklenmesine neden olur. Bu süreçte medya, adaleti yozlaştırarak, toplumu hakikat arayışından uzaklaştırır ve sadece eğlenceye yöneltir.

Televizyonlarda yayınlanan magazin programlarında ele alınan hukuki meseleler, adaletin ciddiyetini hiçe sayarak birer reyting malzemesi haline getirilmiştir. Aile içi şiddet, boşanma davaları, velayet anlaşmazlıkları gibi toplumun en hassas meseleleri, ekranlarda çözülmeye çalışılarak adaletin değersizleşmesine yol açmaktadır. Bu durum, hukukun sadece mahkemelerde ve yasal süreçler dahilinde değil, televizyon stüdyolarında da tartışılır hale gelmesine neden olmaktadır. 

Adaletin magazinleştirilmesi, aynı zamanda hukukun siyasetten ve toplumdan bağımsız olması gerektiği ilkesinide zedelemektedir. Siyasi çıkarlar ve medya ilgisi doğrultusunda yönlendirilen adalet, gerçek anlamını yitirir ve toplumsal çürüme başlar. Bu süreç, bireylerin haklarını arayamadığı, hukukun üstünlüğünün işlevsiz hale geldiği bir ortam yaratır.

Çözüm Önerileri

Adaletin medyada bu şekilde kullanılması ciddi bir sorun teşkil ederken, bu durumun düzeltilmesi için bir dizi çözüm önerisi geliştirilebilir:

1. Medyanın sorumluluğunun artırılması: Medya kuruluşlarının adaletin ciddiyetini koruyacak şekilde yayın yapması gerekmektedir. Bu noktada medya kuruluşlarına yönelik düzenlemeler yapılmalı ve adaleti magazinleştiren içerikler engellenmelidir.

2. Hukuki süreçlerin gizliliğinin korunması:

Mahkeme süreçleri gizlilik içinde yürütülmeli, özellikle mağdurların mahremiyeti korunmalıdır. Bu sayede medya, hukuki meseleleri birer reyting malzemesi olarak kullanamaz.

3. Adalet sisteminin şeffaflaştırılması:

Hukukun şeffaf bir şekilde işlemesi, toplumda adalete olan güvenin artmasına yardımcı olacaktır. Mahkemeler, medyanın etkisi altında kalmadan bağımsız bir şekilde çalışmalıdır.

4. Adaletin siyasileşmesinin önlenmesi:

Adalet, siyasi çıkarların bir aracı haline gelmemelidir. Hukuk, herkes için eşit olmalı ve siyasetçiler tarafından manipüle edilmemelidir.

Sonuç

Adaletin televizyon ekranlarında magazin programlarına konu olması, bir toplumun adalet sisteminin işlevsiz hale geldiğini ve hukukun üstünlüğünün zedelendiğini gösterir. Adalet, bir eğlence aracı değil, toplumun temel direğidir. Televizyon programlarında tartışılan hukuki meseleler, adaletin toplum nezdinde değersizleşmesine yol açar. Bu da toplumsal çöküşün habercisidir.

Adaletin kaybolduğu ekranlar, toplumun hukuk arayışının sağlıklı bir zeminde yürütülemediğini gösterir. Adaletin gerçek yeri mahkemelerdir ve hukukun üstünlüğünün korunması için medya üzerindeki kontrol artırılmalıdır. Bu sayede adaletin ciddiyeti korunacak ve toplumun adalete olan güveni yeniden inşa edilecektir.

Adaletin medyada bir popüler kültür unsuru haline gelmesi, toplumun hukuk sistemine olan güvenini sarsar ve uzun vadede adaletsizliğin yayılmasına neden olur. Adaletin yerinin mahkeme salonları olduğunu hatırlatmak, medyanın ve toplumun ortak sorumluluğudur.

Nail Türkoğlu